Fotoalbum » Amfibieen en reptielen. » Pad, detail kop, Noordhollands Duinreservaat Bakkum
Pad, detail kop, Noordhollands Duinreservaat Bakkum
Bufo bufo
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Pad, detail kop, Noordhollands Duinreservaat Bakkum
Wetenschappelijke naam: Bufo bufo
Padden leiden in het algemeen een vrij verborgen leven en komen het liefst tot actie op vochtige en duistere momenten. De paddentrek in het voorjaar staat bekend als een periode waarin de padden van hun overwinteringsplekken op het land naar de wateren gaan om daar te paren. Meestal is dit het water waar de padden ook uit de strengen met eitjes gekropen zijn en hun eerste deel van het leven als paddenvisjes doorbrengen. Zij ademen dan door kieuwen en ontwikkelen later hun pootjes en gaan dan uiteindelijk door longen ademen. Vanaf dat ogenblik kunnen padden ook verdrinken, als zij niet uit het water kunnen komen door bijvoorbeeld steile oevers.
Deze ontwikkeling geldt voor alle amfibieën. Voor de voortplanting is de nabijheid van water noodzakelijk, terwijl zij de rest van het jaar meestal op het land te vinden zijn. Een voorwaarde is wel, dat er water in de omgeving moet zijn. Mensen, die een vijver in hun tuin aanleggen, zullen zich verbazen over de hoeveelheid en de verscheidenheid van leven dat hierdoor aangetrokken wordt.
De pad op deze foto stak de van Oldenborghweg in het Noordhollands Duinreservaat over. Tijdens mijn fietstocht stuitte ik op deze pad op mijn pad. Een langs fietsende wielrenner, die door mij gewaarschuwd werd, haalde slechts zijn schouders op en raasde als een bezetene door. Hij miste hierbij het diertje op een haartje. Padden hebben, zoals jullie natuurlijk weten, overigens geen haren. Het zijn koudbloedige dieren, die van de omgevingstemperatuur afhankelijk zijn om in actie te kunnen komen. Koudbloedigen moeten 's morgens vaak opwarmen, voordat zij actief kunnen worden.
In tegenstelling tot kikkers springen padden niet; zij lopen. Ik vind dit een vrij oncharmante manier van verplaatsen. Het gaat dan niet om het lopen op zich, want wij mensen zijn ook vaak van het lopende type. De manier waarop padden dit doen laat iets van een grote onbeholpenheid zien. “Ik beweeg mij voort, maar je moet niet vragen hoe.....”
De huid van een pad is bedekt met een soort van wratten. Uit klieren kan een pad een slijmachtige substantie uitscheiden, wat volgens de verhalen giftig zou zijn. Vele mensen helpen de padden tijdens de paddentrek bij het oversteken van drukke wegen. Zij tillen de padden hierbij op en zetten deze dieren de weg over. Ik heb nog nooit gehoord van vrijwilligers die hierna klachten, van welke aard dan ook, gehad zouden hebben. Voor bepaalde dieren kan de geur wellicht een afschrikwekkend signaal zijn. “Laat mij maar lopen; ik ben echt niet lekker!”
Plat op de buik ben ik weer eens gegaan om deze foto te kunnen maken, dus vanuit een zogenaamd kikker-perspectief. Op het mooie oog kom ik zeker nog eens terug op deze site.
Foto gemaakt op: 03-05-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 16
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Bufo bufo
Padden leiden in het algemeen een vrij verborgen leven en komen het liefst tot actie op vochtige en duistere momenten. De paddentrek in het voorjaar staat bekend als een periode waarin de padden van hun overwinteringsplekken op het land naar de wateren gaan om daar te paren. Meestal is dit het water waar de padden ook uit de strengen met eitjes gekropen zijn en hun eerste deel van het leven als paddenvisjes doorbrengen. Zij ademen dan door kieuwen en ontwikkelen later hun pootjes en gaan dan uiteindelijk door longen ademen. Vanaf dat ogenblik kunnen padden ook verdrinken, als zij niet uit het water kunnen komen door bijvoorbeeld steile oevers.
Deze ontwikkeling geldt voor alle amfibieën. Voor de voortplanting is de nabijheid van water noodzakelijk, terwijl zij de rest van het jaar meestal op het land te vinden zijn. Een voorwaarde is wel, dat er water in de omgeving moet zijn. Mensen, die een vijver in hun tuin aanleggen, zullen zich verbazen over de hoeveelheid en de verscheidenheid van leven dat hierdoor aangetrokken wordt.
De pad op deze foto stak de van Oldenborghweg in het Noordhollands Duinreservaat over. Tijdens mijn fietstocht stuitte ik op deze pad op mijn pad. Een langs fietsende wielrenner, die door mij gewaarschuwd werd, haalde slechts zijn schouders op en raasde als een bezetene door. Hij miste hierbij het diertje op een haartje. Padden hebben, zoals jullie natuurlijk weten, overigens geen haren. Het zijn koudbloedige dieren, die van de omgevingstemperatuur afhankelijk zijn om in actie te kunnen komen. Koudbloedigen moeten 's morgens vaak opwarmen, voordat zij actief kunnen worden.
In tegenstelling tot kikkers springen padden niet; zij lopen. Ik vind dit een vrij oncharmante manier van verplaatsen. Het gaat dan niet om het lopen op zich, want wij mensen zijn ook vaak van het lopende type. De manier waarop padden dit doen laat iets van een grote onbeholpenheid zien. “Ik beweeg mij voort, maar je moet niet vragen hoe.....”
De huid van een pad is bedekt met een soort van wratten. Uit klieren kan een pad een slijmachtige substantie uitscheiden, wat volgens de verhalen giftig zou zijn. Vele mensen helpen de padden tijdens de paddentrek bij het oversteken van drukke wegen. Zij tillen de padden hierbij op en zetten deze dieren de weg over. Ik heb nog nooit gehoord van vrijwilligers die hierna klachten, van welke aard dan ook, gehad zouden hebben. Voor bepaalde dieren kan de geur wellicht een afschrikwekkend signaal zijn. “Laat mij maar lopen; ik ben echt niet lekker!”
Plat op de buik ben ik weer eens gegaan om deze foto te kunnen maken, dus vanuit een zogenaamd kikker-perspectief. Op het mooie oog kom ik zeker nog eens terug op deze site.
Foto gemaakt op: 03-05-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 16
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
